W kolejnych odsłonach prezentowaliśmy sylwetki nagrodzonych  i wyróżnionych rodziców w naszym konkursie. Przyszła pora na przedstawienie wszystkich finalistów, którzy zgłosili swoje dobre praktyki.

Oto oni:

GRAŻYNA JABŁOŃSKA

Mama czwórki dzieci w tym córki z zespołem Downa, babcia, prezeska, działaczka społeczna.

Współzałożycielka Integrującego Stowarzyszenia „Jeden Świat”. Stawia na integrowanie środowisk. Organizuje szkolenia, pisze projekty, angażuje osoby wykluczone społecznie.

Swoją postawą pokazuje, że radząc sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi, można także pomagać innym. Prekursorka, inicjatorka Światowego Dnia Zespołu Downa w Polsce.

ELŻBIETA KĘSIK

Czynna zawodowo i społecznie matka 23-letniej córki o znacznym stopniu niepełnosprawności. „Praca daje mi mnóstwo radości, ale i możliwości czynienia dobra. Ale wiem też, że nie robię tego kosztem dziecka. Dzięki pracy jestem szczęśliwsza, a szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. Chciałabym, aby moja historia pokazała mamom, że wszystko w ich rękach, a właściwie w głowach”

Najważniejsze wartości, które pomogły mi połączyć wychowania dziecka z niepełnosprawnością z pracą zawodową to miłość, akceptacji niepełnosprawności, poczucie humoru, cierpliwość, wyzbycie się wstydu, odkrycie mocnych stron dziecka, nauka życia bez poczucia straty”

ANETA MUCHA

Mama dwójki dzieci, w tym 14-letniego autystycznego syna, pracująca nieprzerwanie od 12 lat jako agent celny. Stara się realizować zawodowo i edukacyjnie, uprawia fitness. Dużo pracuje z synem (codzienna nauka i terapia). Wierzy, że dziecko widzące szczęśliwego rodzica – samo jest szczęśliwe.

AGNIESZKA NOWACKA

Mama 2 dzieci z niepełnosprawnością wzrokową pracująca zawodowo. Dzielnie radzi sobie z wychowaniem córek, angażując się także w działalność społeczną.

Wizyty lekarskie i rehabilitację dzieci realizuje, umiejętne dzieląc czas pomiędzy różnymi aktywnościami. Bardzo dobrze funkcjonuje w środowisku pracy, udziela się w Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym. Ma pozytywne nastawienie do życia i tego uczy swoje córki.

SYLWIA OSMAŃSKA

Mama 13 letniego chłopca z autyzmem. Wychowuje go sama, ale nigdy nie narzeka.

Pracuje zawodowo, jednocześnie działając społecznie. Pisze projekty unijne, dzięki którym zdobywa pieniądze na terapię dzieci niepełnosprawnych. Wzór matki i kobiety.